"Schaarse keren" schreef ik gisteren, het was de laatste keer dat we samen iets lekkers gegeten hebben. Brigitte genoot ervan.
Vroeg gaan slapen, nog wat kijken naar TV in de slaapkamer, nog wat vertellen.
Brigitte heeft pijn, veel pijn, veel te veel pijn.
De rest van de nacht moeten we voortdurend opstaan omdat Brigitte zo'n krampen heeft. Ik ben bang dat ik zo moe zal zijn dat ik haar niet meer zal horen als ze me vraagt om samen met haar op te staan. Ik vraag me af hoe lang ik dit nog zal volhouden zonder er zelf onderdoor te gaan.
Rond 4h in de morgen vraagt ze om naar het ziekenhuis te gaan tegen de middag. Ik bel naar Roel die een kamer regelt voor haar. Schoonbroer Pol zal tegen 13h30 komen om samen met mij Brigitte binnen te doen. Roel zal iets vooraf komen om het infuus van haar morfinepomp nog even te verversen.
Net voor we gaan vertrekken wil Brigitte nog even naar het toilet, zoals ik gewoon ben loop ik voor haar en hou haar beide handen vast terwijl ze stapje voor stapje meegaat met mij. Maar ook dat is teveel, ze zakt door haar benen, zo uitgeput is haar lichaam. Ik krijg haar niet meer recht en bel Buurman Dirk die daar zowat 30 seconden later staat om te helpen.
Pol is ook toegekomen. Ik vraag hem snel een ziekenwagen te bellen die 5 minuten later aankomt. Ook Roel is er. Hij helpt ons Brigitte op de berrie te leggen.
Ik rij achter met haar valies die ik 's nachts reeds gemaakt had. Twijfel nog even als ik niet eerst naar haar dienst de lader van haar GSM zal oppikken maar besluit eerst naar de pijnkliniek te rijden om te zien dat alles goed is met haar.
Als ik de kamer binnenkom is ze mij net aan het telefoneren op haar bed. Of ik haar brilletjes niet vergeten heb. Ik help de verpleger om haar op een ander bed met speciale matras te leggen en blijf dan alleen bij haar. Ze vraagt me haar recht te helpen en net als ze rechtzit kijkt ze me heel doordringend aan, ademt ze een 5-tal keer heel diep en sterft ze in mijn armen.
De ziekenwagen bracht haar binnen om 14h05 en om 14h30 is ze overleden. Ze is nooit meer dan een half uur van huis geweest.
Ik had haar beloofd om goed voor haar te zorgen, om haar altijd goed vast te houden, ook als ze vertrok...
