maandag 30 augustus 2010

Straatfeest : Hillstreet Party

Zoals ieder jaar was er eind augustus een straatfeest. Dit jaar moesten wij samen met Dorine en Philip VW iets organiseren.
Philip VW had de bolletra achter café Schiervelde vastgelegd voor 2 uur en 's avonds hadden we een apart zaaltje in "De Mango" voor ons afsluitend dineetje.
Omdat Brigitte toen reeds heel ziek was kwam ze een uurtje later naar de bolletra maar ze genoot opnieuw van elk moment met haar typische lach als ze zich amuseerde. Ze had zich zoals steeds weer mooi gekleed "alles assorti" van schoenen tot juwelen en handtas. Ook aan tafel in de "Mango" was het opnieuw volop genieten. Een prachtige dag met onze buren uit een prachtige straat. Had iedereen maar zo'n buren.
















Altijd ten volle genieten van het moment, lachend vanuit haar hart. Zoals iedereen haar kende. Je zou er leven aan gekocht hebben maar een paar dagen later moest ze opnieuw naar de pijnkliniek om een mobiele pijnpomp te krijgen omdat de klassieke morfineklevers de pijn niet voldoende konden wegduwen. Maar nog steeds die levenskracht op haar gezicht. Een voorbeeld voor velen...
(Klik op de foto's om te vergroten)

maandag 16 augustus 2010

Korpsfeest "Garden van de Poëzie"



Na "Het Onbeschreven Blad" en "Het Slekkenkot" enkel vrolijke garden.
Enkel Garde Frans ontbreekt wegens te druk verbaliseren.
 
(Weer zo'n mooie activiteit waar extra rekening gehouden werd met Brigitte, weeral voluit midden op de foto.)

woensdag 4 augustus 2010

31 jaar

3 augustus 2010, onze 31ste huwelijksverjaardag.
Ook onze laatse huwelijksverjaardag die we samen konden beleven.
Wisten we ook op dat moment want Brigitte was wel al heel ziek, heel tenger.
Samen een lekkere picon drinken op het terras van de Mango. Samen genieten in de zon.
31 jaar geleden gingen we samen te voet naar de kerk van bij Brigitte thuis.
Met de ganse suite langs de straat, veel leuker dan met de obligate taxis.
Brigitte en haar Pa voorop in het heengaan, wij samen voorop bij het terugkeren.
Brigitte hier nog steeds volop genietend maar van langs om zieker.
Maar nog altijd lachen en de moed niet laten zakken.
Zo tenger reeds maar nog zo trots. Om heel trots op te zijn.