Tweede Kerst

Vandaag eens komen praten met jou op ons plaatsje aan de zee.
En zie, de zon kwam even door de wolken als een glimlach van jou.
Ik had je veel te vragen en je hebt me veel antwoorden gegeven.
Niemand die dit kan begrijpen, behalve wij twee.
En de zee.

Nog steeds

Je sterft enkel als niemand je nog kent maar jij sterft nooit.
Als ik zie hoe jij blijft voortleven in de geest en de herinnering van vrienden en kennissen,
hoe ik je nog dagelijks praat, ervaar en zie in alles wat we samen hadden, dan heb jij het eeuwig leven.
Zelfs al verdween je 4 jaar geleden dag op dag, uur op uur,
voor even uit het zicht.