zaterdag 11 december 2010

Mooi en moeilijk

Het was mooi vandaag.
Precies zoals B. het zou gewild hebben.
Sereen en stijlvol.
Ik vond het niet zo lastig.
Minder lastig dan de andere familieleden.
Ik leef er dan ook al heel lang naar toe.
Vandaag was het afscheid van de gemeenschap.
Woensdag wordt het afscheid van de intimi.
De uitstrooïng van de asse op zee met een 10-tal echte familieleden en een 50-tal nauwe vrienden en Samaritanen.
Voor mij het echte afscheid van B.
Ik denk dat het dan pas heel lastig wordt.
Het zal bijtend koud zijn op het dek in dit deel van het jaar.
De whistle van "captain aboard" als ze de asse aan boord brengen, het uitvaren met de vlag halfstok, de scheepsbel als de urne in het water gelaten wordt. De scheepshoorn als afscheid als het schip rond de urne vaart. De bloemen op het water als we terugvaren.
Vriend RV, de artiest van Niort, zal een discrete fotoreportage maken. Zoals niemand anders dat kan.
Ik wil een mooie tekst voorlezen op zee. Symboliek voor het leven.
Nu weet ik nog niet als ik zal kunnen.
Woensdagmorgen weet ik dat wel.

De asverstrooïng op zee zou uiteindelijk door de barre weersomstandigheden pas plaatsvinden op 29 januari 2011. Het was een hele moeilijke periode omdat het echte afscheid met de groep nauwe vrienden altijd uitgesteld moest worden.
Het was achteraf beschouwd echter alsof Brigitte die dag speciaal gekozen had. Blauwe hemel en volle zon midden in de winter...